B&B 't Withofke in Pulderbos, Belgie met Paul & Rina

Het afgelopen weekend (21-22 november) zijn Peter en ik met onze vrienden Paul en Rina naar Belgie geweest. Het was alweer meer dan een jaar geleden dat we op BenB reis gingen samen, en dit keer was 't weer een toppertje dat trouwens smaakt naar meer....

Het weekend was een aangename mix van cultuur, natuur en vooral ook lekker eten en (bier) drinken.

Ik heb veel te veel foto's gemaakt, waarvan ik een aantal hier zal invoegen. Deze geven een beeld van ons aangename verblijf in het Belgische.

Zaterdagochtend zijn we rond 10 uur vertrokken. Bij Rotterdam zaten we direct al shocking klem in een lange file. Balen natuurlijk, maar Rina en Paul hielden de moed er in door 't van een positieve kant te bekijken 'na ons staan de auto's nog langer stil, dus we hebben geluk dat het maar een uurtje duurt'.

Aangekomen in Antwerpen hebben we de auto bij het Museum van Schone Kunsten geparkeerd en zijn de stad ingelopen.

Het was ondertussen lunchtijd dus... na een mislukte poging om op een verwarmd terras een tafeltje voor 4 te vinden, zijn we neergestreken in een volkstent in een sort of buitentuin. In Belgie kan je niet verkeerd eten, ook hier heerlijke garnalenkroketjes vergezeld van een Belgisch biertje.

 

Na wat rondlopen en shoppen zijn we de OLV kathedraal ingegaan en de tentoonstelling "REUNIE, van Quinten Metsijs tot Peter Paul Rubens, Meesterwerken uit het Koninklijk Museum terug in de Kathedraal” bezocht. Fraaie werken van o.a. Rubens die in de kerk hingen. De tentoonstelling zou initieel tot 15 november duren, maar is verlengd tot 2011. Zeer de moeite waard, maar wel beetje koud in de kerk.

Buiten scheen de zon, heerlijk weertje. We hadden gelukkig geen regen. Op zoek naar een boekwinkel voor Paul, die daar vond wat hij zocht; een speciale atlas (kado van Rina). Ik heb de Lonely Planet mini reisgids gekocht van Milaan (daar gaan we mijn verjaardag vieren, kadootje van Peter, (lieeeef).

Tja, en toen was het al rond 4 uur en dus geen tijd meer voor het museum van Schone Kunsten.

Op weg naar de Bed en Breakfast 't Withofke in Pulderbos.

We herkennen het huis van de foto's op de website, wow mooi oud pand met grote tuin. We werden allerhartelijkst ontvangen door de eigenaren Luc en Nadine en uitgenodigd voor een drankje in de huiskamer. Dochter Sarah (in opleiding voor kapster) en haar model kwamen er ook bij.

Luc is handelaar in antiek en het huis staat er vol mee. Zoveel te ontdekken, geen hoekje is onbenut gebleven en... alles is te koop, er hangen overal prijskaartjes aan.

Ik heb me helemaal gek gefotografeerd in dat huis; zoveel fraaie plekjes. Peter en ik hadden (na de "matrascheck'') de rode kamer gekozen (met badkamer op de gang) en Rina en Paul de blauwe kamer.

's Avonds super gegeten in restaurant Euryanthe in Schilde, een paar dorpen verderop. We nemen allen het degustatie menu en drinken daarbij heerlijke wijnen: een witte St Veran en een rode St Emillion. Smullen.

De bediening was in opleiding en dat was te merken, hoewel niet storend maar eerder vertederend. Wel slecht dat de St Veran nog moest worden gekoeld. Reden voor ons om te vragen direct nog maar een flesje St Veran in de koeling te leggen. Heerlijk geslapen na al die wijn  ;-)

De volgende ochtend stond de tafel met lekkers al klaar: verse jus, vruchtencocktail, een mand vol verse broodjes (zoete, croissants, bolletjes, etc), hesp, salami, kazen, zelfgemaakte pate en jams (de appel met rozijnen jam was mijn favoriet) en dan ben ik vast en zeker nog dingen vergeten. Luc bakte voor ons een eitje en schonk koffie en thee op verzoek. Wat een verwennerij, werkelijk een super ontbijt.
Paul vertelt het verhaal van Godfried Bomans die op bezoek gaat bij Sinterklaas in Madrid op het 5 decemberpleintje. Enorm gelachen, tranen over de wangen.

We nemen afscheid van Nadine en Luc. De zon schijnt en we gaan de 'gele' wandeling maken, die vertrekt vanaf de molen dichtbij onze BenB. We mogen de flyer meenemen, de auto laten we staan voor de deur op het grasveld. De in zijn auto snurkende man die wij gisterenavond laat daar aantroffen, is verdwenen. 

Langs maisvelden, boerderijen, landgoederen, villa's, molens, hele aparte oranje paddestoelen, paarden, koeien, kippen (die Peter voert met mais die hij onderweg heeft gescoord) en over drassige bospaden (argh Paul heeft zijn 'goeie schoenen' aan) voert de wandeling. De zon schijnt en het blijft droog. We zijn bofkontjes ;-)

Na 3 uur wandelen hebben we wel een biertje verdiend, we duiken brasserie het Molenhuis in. Rina en Paul nemen een 'Kempisch Vuur' het plaatselijke donkere bier dat prima smaakt. We vragen of we flesjes kunnen kopen om mee naar huis te nemen (het is zondag dus winkels zijn dicht). Dat kan en Rina krijgt er zelfs een passend glas bij.

De garnalenkroketjes zijn weer yummie! Ook in deze kroeg/brasserie een uitgebreide kaart en heerlijk vers eten. Hoe doen de Belgen dat toch en waarom kunnen Nederlanders dit niet?

We gaan op weg naar Lier. Staan we toch weer in een file op een provinciale weg, brrrr. Peter geeft niet op en gelukkig maar want Lier is de moeite waard. We arriveren nog net voor het donker wordt en gaat regenen. Het is druk want er is kermis. We lopen rond, bewonderen de fraaie gevels op het plein en het begijnhof.

Als het dan eindelijk toch gaat regenen duiken we een cafe in om nog iets te drinken voordat we aan de terugreis beginnen. Lier heeft ons gecharmeerd en we nemen ons voor terug te keren, ergens in het voorjaar ;-)

Kus
Carina

Tourraine: acheter du vin Francais

Donderdag, 2 juli 2009



Gisterenavond na ons diner op het terras (met uitzicht op zee) van het hotel: lekker verse Dorades met sla en ijsbonsbons toe, hebben we kennisgemaakt met twee andere, Engelse, gasten. Aardige mensen (een gepensioneerde politie-agent en zijn vrouw: John en Carol). Leuk zitten praten over reizen, whiskey (hij schonk Peter en hemzelf een Dalmore whiskey), hotels, Spanje, 2e wereldoorlog, etc. Was leuk en werd best laat.



Vanochtend na het ontbijt vertrokken (na inladen van alle dozen wijn). Het regende. Vannacht heeft het ge-onweerd en het is grijs en maar 16 graden, brrr koud. Ik ben aan 28 gewend ondertussen. We rijden langs Bilbao en volgen de A8 naar de grens met Frankrijk. Daar ga ik rijden en houd dat vol tot iets onder Saintes. We eten onze broodjes met overheerlijke Spaanse ham, vergezeld van een ijskoude cola zero/tomatensapje. Heel braaf, maar we hebben geen zin in het wegrestaurantvoer. We switchen het stuur en Peter rijdt weer stuk, daarna ikke en vervolgens Peter het laatste stuk. Het is ondertussen 30 graden hier, pffff.



Voordat we naar ons hotel (hotel Fleuray in de Loire) gaan, rijden we eerst langs het adres (cave Pere Auguste) in Chenonceaux waar we vorig jaar zoveel dozen wijn hebben gekocht. We kopen nu 24 flessen (4 dozen) methode champenoise brut rose, die we vorig jaar ook hadden en mega lekker vonden. Enfin, nog meer wijn, de auto wordt steeds zwaarder ;-)


Natuurlijk eerst beetje proeven (yammie) in de tasting area, waar ook een echte franzoos uit de buurt die hier regelmatig komt volgens eigen zeggen met een kennis staan. We laden dozen in en vervolgen de weg naar ons hotel. Dat ligt fraai verscholen tussen maisvelden (zie hun website). We gaan straks op het tuinterras eten.



Er zijn hier veel NL families met kids. Ff wennen na 3 weken geen NL-ers om je heen. We komen dichterbij Nederland en het einde van onze vakantie. Zo voelt het.... ;-(



Fantastisch gedineerd op het terras in de campagne (uitzicht op vervallenn boerderij in de verte en mais- en grasland). Echt Frans, kleine verrassende hapjes. Flesje wijn erbij kortom een waardige afsluiting van onze vakantie.
Nu net ontbeten, super met verse jus, schaaltje grapefruit, yogurt met advocaat, pain au chocolate, allemaal even lekker. Straks op naar huis en dan weer Sonja-en ;(


Kus vanuit het Loire dal in Frankrijk,
Carina

Last stop in Spanje: Armintza, Bizkaia

dinsdag, 30 juni & woensdag, 1 juli 2009


We gaan laagzaamaan terug richting NL het einde van de vakantie komt in zicht ;-(


Dinsdag vertrokken uit La Pereda naar onze volgende stek in Baskenland (Euskadi), Armintza, hotel Arresi. Wij gaan via Cantabria naar Baskenland, mooie route en ....op zoek naar onze droomstek die we een paar jaar geleden hebben ontdekt toen we logeerden in Ciguenza bij een oude mevrouw in een super B&B. We wandelden toen 's avonds terug van een restaurant en kwamen langs een onwijs fraai gerestaureerd Romaans kerkje met aan de overkant een vervallen huis waar de schapen rondom liepen. Maar de locatie ..... zooooo mooi.


Enfin, zoek zoek niet makkelijk als je de naam van het dorp bent vergeten. Uiteindelijk toch gevonden, onwijs gaaf want het huis (onze droom B&B) was er nog en nog steeds vervallen (scheuren in alle muren enzo) maar zooooooooooooo gaaf (zie foto's).

onze droom Bed and Breakfast ;-)

Via autobaan door richting Bilbao. We besluiten d-tour te doen en Castro-Urdiales te bezoeken (kustplaats/vissersdorp met gerestaureerde kerk en kasteel). We drinken iets op terras (het is bloedheet) en lopen via de overkapte arcades richting kerk/kasteel. Deze zijn gebouwd op rots aan de kust, we zien onwijs veel vissen als we vanaf de rots in zee kijken (geen idee welke vissen dit zijn, maar het zijn er wel ontzettend veel).

terras & kerk van Castro-Urdiales

Vervolgens door naar onze nieuwe stek: hotel Arresi in Armintza. Een familiehotel dat Peter uit 'het Sawday's boekje' heeft gekozen. Helemaal leuk, we worden ontvangen door de eigenaar (zoon van) die de zaak runt. Het blijkt het huis te zijn van zijn ouders, dat omgeturnd is tot 'hotel'. Alle kamers zijn anders, mooie houten vloeren, schittende trap, echt een statig huis met een lap grond erom heen waar je u tegen zegt. Tevens een zwembad in de tuin, arghhhhh we gaan zwemmen heerlijk!

's avonds eten we in een dorp verderop tussen de Basken. De vissoep en de 'croquettes' zijn super, maar de hoofdgerechten drijven in saus brrrrrrrrrrrrrrr we laten het meeste staan. Niet echt lekker.

Naast ons is een lange tafel met mannen (echte Baskische mannen) inclusief de eigenaar van dit restaurant. Zij eten en drinken zoals dat echte Baskische mannen betaamt (dit hebben wij eerder gezien tijdens onze vakantie). We genieten, we voelen ons helemaal opgenomen in het Baskenland.

Beetje erg wel hoor die macho cultuur.

***************

Woensdag, 1 juli

Heerlijk ontbijt met veel verse jus d'orange.

Vandaag laatste dag in Spanje en dus niet te ingewikkeld, maar relaxed. Het is warm en eigenlijk hebben we geen zin om nog in de zon te zitten. We gaan de omgeving verkennen en nog wat shoppen om Peter zijn fav. peanuts en wat special 'zout', olijfolie, Spaanse wijn, etc aan te schaffen. Altijd leuk!

We gaan eerst naar 'ons dorpje dat we vanuit ons hotel zien' en vervolgens volgen we de kustlijn en die is mooi, ruig, maar fraai. Op de foto links zie je in de linkerbovenhoek ons hotel (een enorm huis).

Op een bepaald moment is een weg afgesloten er worden Eucalyptus bomen omgezaagd en die vallen op de weg. We moeten lang wachten, maar niet erg, reuze impressive: Een giga machine ontdoet ze van hun bast en zaagt ze in stukken. Mmmm doet mij denken aan films van Arnold S. (machines). Ik maak er een filmpje van (bijna 100 Mb).

Door naar Bermeo waar we lunchen in een leuke bar: super broodjes en cider (de nationale drank hier, die je van hoog in het glas moet laten vallen schijnt het, zodat je de helft morst als je niet ervaren ciderschenker bent ;-)

We treffen een aardige bardame, die import is hier. Ze komt van van de Canarische eilanden, de liefde heeft haar hierheen gedreven (haar moeder komt van Bermeo dus ze kent de stad). Ze vertelt ons dat het niet eenvoudig is om te integreren hier: als je de taal niet spreekt, hoor je er niet echt bij.

Wij begrijpen, want wij konden ook de borden niet lezen en de mensen zijn niet echt 'thoughtfull'.

We gaan naar de Bilbao outskirts op zoek naar een supermarkt om nog wat typisch Spaanse dingen te kopen. Na wat gezoek vinden we een giga supermercado waar we Rioja wijn, mega veel 'Peter Spaanse nootjes', olijfolie, speciaal zout, Jerez azijn, limoenlikeur voor Ingrid (als ze dit leest weet ze dat ze dit krijgt... big smile), etc kopen. Daarna naar ons hotel want we gaan hier eten. Leuk, leuk vanochtend hebben we onze bestelling doorgegeven: salade, patatjes, Dorade vis en als het kan van die lekkere ijsbonsbons met koffie toe.

Nu zitten we lekker buiten te typen/schrijven (Peter plolgt ons dagboekje). Zojuist regende het, nu schijnt de zon weer. Het is vochtig en benauwd, maar wij zitten hier super met zicht op de haven en de zee. Onze laatste echte vakantiedag. Ik zie de regenboog ;-)

Morgen gaan we rijden richting Frankrijk. Keep you informed (als ze internet hebben).

Dikke kus

Carina

Dagje strand, gewond

Maandag, 29 juni 2009

Vandaag besloten om hier te blijven en dagje strand te doen. De aardige eigenaar gaf ons uitleg waar de mooiste strandjes liggen. Eerst naar uitzichpunt (Mirador) om kustlijn te overzien en kijken waar de wolken zijn en dan besluiten welk strandje het wordt. Nou die Mirador heb ik niet gered. Ik stootte mijn teen aan steen, au dus en blauw, dik en pijnlijk nu. Kan niet zoveel meer, zeker niet in wandelschoenen en de bergen in. Shit! Enfin, na ergste pijn en een natte zakdoek en een paar tranen door naar het strandje (rechts van plaatsje Andrin). Dichtbij, langs smal weggetje.

Beeldschoon strand, grote hoge rots in zee, waar meeuwen wonen, kraakhelder groen/blauw water. Echt wow, en rustig: een paar Spaanse families en 1,5 toerist. We gaan zwemmen, kouuuuud, maar super lekker als je eenmaal door bent. We zijn blij met de wolken, want zonder is veel te warm in de zon. Ik smeer goed, Peter natuurlijk niet en die is nu verbrand, hoewel hij zegt dat hij 'roodbruin' is, ja ja. Ik ben weer aan het lezen in Julian Barns 'Niets te vrezen'. Ik was in begonnen, maar (lieeef) heb afgestaan aan Peter, zodat hij eerst kon lezen. Hij heeft uit en vindt ernstig goed (dat gebeurt zelden).

We drinken op het terras dat uitkijkt over het strand een cider en eten wat brood met Cabrales kaas. Terug naar onze stek om te douchen en wat te bloggen/schrijven over deze dag.

We eten op terras aan zee helemaal goed: gambas, en ander lekkers o.a. inktvis en wederom Cabrales kaas.

We weten nog steeds niet wat we morgen gaan doen. Straks brainstormen. Het is hier wel erg lekker (big smile).

Kus

Carina

Picos revisited

zondag, 28 juni 2009

Vandaag hebben we gewandeld, jawel een echte wandeling in de Picos. Dit keer zijn we vanuit de Noord kant de Picos binnengekomen. We zijn gestart daar waar de weg eindigde, in Lago de la Ercina en we hebben een wandeling gemaakt naar een refugio in de bergen op 3,5 uur afstand van de startplek, hoogteverschil circa 600 meter. We hebben twee derde van de wandeling gedaan want we moesten ook nog terug (ida y vuelta).

Heftig, zweten, afzien, zere benen en voeten (Peter niet, maar ikke wel), pffff maar achteraf voldoening. Heb het toch maar gedaan. Het was zwaar maar de moeite waard en de beloning: een biertje smaakte super. Onderweg veel koeien, kalfjes, vechtende geiten, schapen, soort lage brem en paarse distels. Veel blubber paden waar we omheen moesten laveren, rotspaden, kortom een interessante wandeling.

Terug in het hotel: we zijn van kamer veranderd we logeren nu in een "glass cubicle" helemaal leuk. Heb al uitgebreid in bad gezeten (met badtablet) heeeeerlijk. Morgen weten we nog niet wat we gaan doen. Hangt sterk af van het weer. Als het regent zoals vanmiddag hier dan blijven we niet maar gaan door richting Bilbao, want daar is het rond de 28 graden en droog. Beetje warm dus, maar regen is ook niks. Peter heeft al een leuke stek gevonden. Enfin, we zien wel. Onze laatste week vakantie is aangebroken... arghhhhh ik wil wel eeuwig op reis zijn.

Kus

Carina

Asturias: bergen, koeien en design

Zaterdag, 27 juni 2009


Vanochtend vanuit ons hotel Pazo de Trave vertrokken na ontbijt om 09.00 uur: we waren de eersten. Die Spanjaarden zijn echt lui, ze kwamen pas uit hun kamers toen wij al ontbeten en betaald hadden. Enneh wij waren helemaal niet vroeg.

de Pazo de Trave eucalyptusbossen

Met slingerweg door de campagne (verscholen dorpjes, boerderijtjes in de heuvels, maar ook Eucalyptus bossen en veel heel veel hortensia's meestal blauwe) gaat het eerste deel van onze trip. Vandaag gaan we een behoorlijk stuk oostwaards. We gaan naar Llanes in Asturias (in de buurt van de Picos).

Maar we gaan eerst nog lunchen in Navia (ik probeer een echte Spaanse kroeg hamburgesa mmm niet echt lekker) vervolgens twee uurtjes op het strand van Teifaros.

De wolken verdwijnen en het wordt steeds warmer. Heerlijk beetje lezen, luieren voordat we 2 uur over autobaan doorrijden naar Llanes.

Als ik op de kaart kijk, besef ik pas goed hoeveel kilometers we nog van de grens zijn. Pfff dat worden nog heel wat uurtjes autobaan voordat we bij de grens van Frankrijk zijn.



Rond 7 uur arriveren we in de Posade de Babel, en het is hier behoorlijk trendy. Chique auto's voor de deur, heel wat duurder dan we tot nu toe in onze Sawday's adressen gewend zijn. Zeer fraai hier: strak design, mooie lawn. Wij logeren vannacht in de main building: kamer is niet speciaal. Maar... morgen hebben we een glass room/cubicle (zie hun website). 'k Ben benieuwd.

Vanavond eten we hier in het restaurant (geen hamburger...).

Morgen willen we gaan wandelen in de Picos. Hopelijk is het weer daar ook goed. Het front met regen ligt er voor of er boven. Duimen maar.

Kus

Carina

Rias Altas - de ruige kust

Donderdag, 25 juni 2009 Santiago vervolg:

Nog even kort verslagje van gisteren: 's ochtends na super ontbijtje in onze Casa naar Santiago om de volledige mis voor de peligrino's bij te wonen. Zat al vol toen wij aankwamen, maar we stonden goed (1 uur lang pfff). Hadden goed zicht op de priesters, de non die voorzong en later de 4 mannen die de botafumeiro heen en weer deden zwengelen. Wat een sfeer, wat een dienst, ook 2 Duitse priesters, een Portugees en een Tjech. Indrukwekkend met al die pelgrims met hun rugzakken, maar ook de 'gewone' Spaanse gelovigen. We vonden het de moeite waard.

Vervolgens nog wat rond gewandeld door de oude stad, 3 flessen goede Albarino wijn gekocht (we hebben al een aardig voorraadje achterin de auto liggen). Het ging regenen, brrrr

Terug naar ons landgoed. Daar gelezen, emails, blog, foto's gerangschikt, volgende deel reis uitgezocht, leuke BenB's voor komende nachten gereserveerd, sauna gepakt, naakt in zwembad gezwommen (niet wetende dat de eigenaresse in het huis tegenover het zwembad woont.....). Heerlijk gegeten in restaurant van de Casa, samen met de aardige mijnheer met zijn 
vrouw en kleinkids.

*****************************************************************

vrijdag, 26 juni 2009 - Rias Altas

Vandaag een heel ander deel van Galicie gezien: de ruige Noordkust: de Rias Altas. Ruig, stug gras, bossen (Eucalyptus bomen), loslopende paarden en koeien (met veulens cq kalfjes), grillige kustlijn, steile diepten, baaien, strandjes, windmolenparken.

Eerst Betanzos bezocht (werd beschreven als het Toledo van het Noorden (mmm sterk overdreven). Het regende, fraai kerkje, leuk oud centrum, klein. Door langs kust en kleine weggetjes gestopt in: Valdovino, vervolgens door naar Cedeira waar we in het zonnetje hebben zitten/liggen lezen bij het strand.

De tocht vervolgd naar landtong Sierra de la Capelada op de Cabo Ortegal. Daar foto's gemaakt van fraaie kust, loslopende paarden en mega veel windmolenparken. Daarna door naar ons hotel (Pazo da Trave) in Viveiro.

Het hotel heeft fraaie tuin en restaurant waar we 's avonds heerlijk eten met flesje Albarino wijn. Muziek is minder (beetje zweef). We vragen om Spaanse muziek, pfff veel beter.

Kus

Carina

Santiago en een landgoed van 14.000 m2

woensdag, 24 juni 2009

Vanochtend na wederom super ontbijtje, verzorgd door de aardige Marokkaanse bediende, vertrokken naar Santiago de Compostela. Auto in mega parkeergarage gezet en in paar stappen stonden we op plein voor de kathedraal.

Impressive! Omringd door pelgrims die na wie weet hoevele weken/maanden ontberingen hier ook aankwamen. Er was net een dienst aan de gang in de kerk waarbij men JAWEL het grote zilveren vat (botafumeiro) met wierook door de kerk heen zwengelde (link = filmpje op YouTube). Hiervoor zijn 4 man nodig. Erg apart en het leek wel een popconcert: kerk bomvol, veel mensen die ook nog stonden, allemaal camera's en na afloop van het zwengelen van het wierookvat klonk een applaus. Mmmmm dat verwacht je niet in een kerk. Apart dus.

Vervolgens de kerk bekeken: veel nog in originele staat, oud romaans, de tombe waar de heilige Jacobus ligt gezien. Het is een mega grote kerk. Vervolgens wat rondgewandeld door het oude centrum, pleinen bekeken, oude straatjes (veel tourist traps en restaurantjes/bars etc). We zijn uitgebreid gaan lunchen met fles super witte Albarino wijn. De vakantie van de wijnen noemt Peter het al..... Na de lunch in parkje van mager zonnetje genoten. Daarna naar onze nieuwe stek gereden:

Casa Grande do Bachao. Wow we zitten hier op een landgoed van 14.000 m2. Er stroomt een rivier doorheen, allemaal bossen en zover je kijkt geen huis te bekennen. Er is een zwembad (hebben we in gezwommen met uitzicht op de bossen en heuvels), een bibliotheek, een restaurant (morgenavond gaan we daar eten). Ik zit hier op bed met laptop op schoot, raam is open en ik hoor de vogeltjes en het water uit de pomp druppelen. Wat een mooie serene plek.
Straks gaan we terug naar Santiago om de stad bij night te zien en misschien wat tapas te eten als we trek hebben. Morgenmiddag na bezoek aan Santiago (we willen graag mis bijwonen in de kerk) gaan we hier op het landgoed wandelen, afdalen (best steil) naar de rivier.

's avonds wederom naar Santiago om de stad bij avond te zien.


Kus Carina

Rias Baixas

maandag 22 t/m dinsdag 23 juni 2009


Something completely different I must say.. Na ons verblijf in de bergen is het ff wennen: we zijn weer in de bewoonde wereld. Hier aan de kust in de Rias Baixas liggen steden als Pontevedra en Vigo, maar ook mooie stille stranden, fraaie baaien, haventjes.


Onze BenB, de Rectorale Cobres is super, fraai uitzicht over baai, mooie kamer/badkamer, onwijs aardige eigenaren, heerlijk ontbijt MET verse jus (ernstig belangrijk) en een zwembad! Hij is Spanjaard en zij Noorse. Ze hebben jaren in Barcelona gewoond en sinds 10 jaar hier omdat ze Barcelona te druk vonden. Hij kent Leiden, Delft en Rotterdam goed (deed iets aan de universiteit) en bezocht ons land vaak.


Gisterenavond zijn we op zijn aanraden schelpdieren gaan eten. Spidercrab, kreeft, gamba's, oesters en nog veel meer schelpdieren (zie foto), vergezeld van een heerlijk witte wijn uit de streek een Albarino.

Gisteren via allerlei kloosters in de bergen (de Riberas Sacras) hier naartoe gereden. Vandaag naar het strand. Het was vanochtend bewolkt dus we hadden geen haast. Beetje de kust verkend, veel fraaie baaitjes met afgelegen strandjes, mossels, kokkels en allerlei schelpdiertjes die te voorschijn komen met eb. Vrouwen met kaplaarzen en emmers. Toen de zon doorkwam heerlijk op verlaten strandje liggen zonnen/lezen. Het water is hier echt mega koud (Atlantische oceaan), brrrr.
Vanavond een visje gegeten aan de haven bij ons om de hoek, met een Alberino van Terras Gauda.

Toen wij vanavond terug reden van het strand viel ons op dat men overal vuurtjes stookte: reden St Juan: de komst van de zomer. Grote rookwolken overal.


Morgen gaan we door naar onze volgende stek: waarschijnlijk geen internet. We gaan naar Santiago de Compostela: ons reisdoel. Na Santiago gaan we weer langzaamaan terug richting Nederland brrrrrrr
Keep you posted.
Kus
Carina

Pazo Paradela: op de boerderij in de bergen

3 dagen in de bergen op een boerderij (vrijdag, 19 t/m zondag 21 juni)


Na mijn laatste bericht vanuit de Posada del Marques (nabij Leon) hebben we 3 dagen (jawel 3 hele dagen!) geen internetconnectie gehad. Hoe overleef je dat, nou geen enkel probleem. Het was een super plek. Het voelde als vakantie tijdens de vakantie. We zijn super verwend als enige gasten van Manuel en Paz Rodriguez op de Pazo Paradela in Pobra de Trives (in de bergen in Galicie in de buurt van Ourense tegen de grens met Portugal aan).

Voordat ik verder vertel over onze 3 dagen in de bergen ff wat foto's van de vorige stek en de stad Leon. De kathedraal van Leon is fraai, ook de kloostergang erg mooi.

Op vrijdag 19 juni zijn we vertrokken na inladen van de wijndozen (die hadden zolang in de kelder van onze gastheer gestaan (lieeef). Via Astorga (fraai Gaudi gebouw, dat nu dienst doet als museum), dorpjes Murias en Castillo de los Polvazares (fraai gerestaureerd en beiden met ooievaarsnest) en de verlaten goudmijnen van Las Medulas naar onze stek in de bergen in Galicie.

We logeren, ontbijten, drinken en eten (kortom we worden helemaal verzorgd) op de boerderij van Manuel en Paz. Super mooi groot en ruig landgoed met kippen, 120 (of iets meer) schapen, een hond, 3 katten. De kudde schapen loopt vrij rond en iedere avond keren ze braaf terug naar hun stal naast de boerderij.

Manuel heeft jaren in New York gewoond (zou je niet zeggenn als je zijn Engels hoort), maar is 15 jaar geleden teruggekeerd naar het landgoed van zijn ouders. Hij heeft het fraai opgeknapt, Paz kookt heerlijk, zoveel mogelijk van eigen grond, alles zelfgemaakt. Kortom we genieten en besluiten na 2 dagen nog een nachtje te blijven.

We maken 2 mooie wandelingen (een door een kastanjebos en een naar een pueblo abandonado, dat in een hidden valley ligt, impressive) en zwemmen 's middags in een stuwmeer. Het is warm maar 's nachts koelt het af tot koud. 's Ochtends is dikke trui geen overbodige luxe, maar al snel warmt het op tot 30 graden.


Vanochtend (maandag 22 juni) zijn we vertrokken. We logeren nu bij Spaans/Noors echtpaar dat gave BenB runt aan de kust hier in Rias Baixas. Leuk huis, mooi gerestaureerd, veel hout, oude meubels, mooie tuin EN jawel een ZWEMBAD arghhhh.
Morgen naar een van de 44 stille stranden hier aan de kust. Enige minpuntje is dat het overmorgen gaat regenen. Althans dat voorspelt Yahoo.
We gaan woensdag en donderdag naar Santiago de Compostella. Keep you informed.


Kus
Carina