Tunnels en apen - 17 mei

Vertrek uit onze Ryokan: na het wederom verrassende ontbijt laat de eigenaar de natuurlijke bron zien die zich onder het huis bevindt. Zij hebben als enigen in het dorp een bron. Het water smaakt voortreffelijk. Hij vult ons lege waterflesje ermee. Hij neemt nog een foto van ons voor de Ryokan en dan op naar Matsumoto.

Eerst een deel snelweg met veel tunnels. In totaal zullen we vandaag 46 kilometer !!! tunnels doen. Tja, zo zie je niet veel van het landschap. Als we een bergweg willen nemen, blijkt deze afgesloten en een andere mag alleen met bussen worden gedaan. Bah, niet leuk. We gaan wel naar Zwitserland om de bergen te zien ;-)

We stoppen in Takayama. Deze plaats is beroemd om zijn sake stokerijen en oude woningen. Het is een toeristische plek, maar wel fraai EN we zien weer buitenlanders. Het is nog vroeg in de ochtend dus we gaan niet aan de sake.
Er is markt langs de rivier, leuk al die kraampjes.

Takayama

We stoppen bij een fraaie waterval in een lentegroene vallei. Hier eten we in het zonnetje (het is vandaag 23 graden) onze luxe broodjes op (jawel gekocht bij een French bakery in Takayama).

Daarna stoppen we voor een wandeling van 3 uur langs een rivier. We willen eerst nog een deel met de auto doen om hoger te kunnen eindigen (het is al 14.30 uur als we beginnen te wandelen), maar .... de weg is wederom afgesloten, want de Japanners vinden het nog winter. 

Het pad stijgt geleidelijk. Direct na de eerste bocht ziet Peter een groep apen die langs de rivier door het bladerdek trekken, inclusief jongen. Helemaal leuk!

We komen langs een stuwmeer waarvan het water mega hoog staat, nogmaals een wegafsluiting en... jawel een touwbrug over de rivier, die we natuurlijk ff doen ;-)

wat mag hier allemaal wel/niet?

De weg terug gaat sneller maar we hebben toch verder gelopen dan we dachten. De zon is weg en het koelt af. We komen vissers tegen in de rivier.

Op naar onze Ryokan Seifu-so in Matsumoto. Deze ligt heel idylisch aan de rivier en de super aardige Japanse gastvrouw die prima Engels spreekt verwelkomt ons en we krijgen een kamer die 6 tatami matten groot is, maar MET prive toilet. Het is niet druk dus we hebben de gehele 1e etage van het bijgebouw tot onze beschikking. Helaas nu slechts 1 futon. We zijn benieuwd of dat gaat lukken vannacht met snurken. Ik gooi er nog wat dekbedden op, maar of dat gaat helpen....

De gastvrouw heeft een Europese stijl in de begeleiding van haar gasten. Wat blijkt ... haar dochter is met een Ier getrouwd en woont in Dublin. Zij vertelde dat zij stiekem had gehoopt dat haar dochter de Ryokan zou overnemen, maar dit is niet het geval. Dus is zij zelf 4 jaar geleden Engels gaan studeren, zodat zij internationale gasten kan ontvangen. Vandaar dus haar goede Engels.

zie het bord met Rutten Petrus erop .. wij werden verwacht ;-)

We hebben vanavond zin in pizza, ff geen Japans eten, dat gaan we de komende dagen weer doen. We lenen fietsen van onze Ryokan. Prima fietsen en gaan de stad in. We vinden in de buurt een Italiaans restaurant en bestellen een pizza, die we zelf samenstellen. Kost wat moeite en herhaling, maar het lukt. Tevens een salade en een foccacia. De foccacia is een bol witbrood, niet ons idee van een foccacia, maar de salade en de pizza's zijn prima. Fles Japans bier erbij en we genieten.

In de Ryokan wil ik gaan bloggen, maar de wireless connectie werkt niet. Gedoe. Uiteindelijk toch gelukt.

Dikke kus

Carina