Route 9, zandduinen en rauwe garnalen - vrijdag 14 mei

Vandaag is wederom een reisdag, natuurlijk MET stops onderweg. Ik heb slecht geslapen en last van mijn heup. De bedden van de laatste nachten zijn te hard. Brrrrr
Enfin, ik ben niet echt blij als blijkt dat voor het komende weekend (lees morgen en overmorgen) het bijzonder lastig is om ergens een kamer te reserveren. Alle met behulp van de Lonely Planet, internet en de receptionist van ons hotel gebelde Ryokans en Inns zitten vol. Eindelijk toch iets gevonden, nogal duur en geen idee hoe het er uit ziet. Een verrassing zullen we maar zeggen. Het is slapen op zijn Japans (lees op de grond op een futon) een gedeeld bad (mannen bij de mannen en vrouwen bij de vrouwen) maar wel inclusief ontbijt en dinner. We gaan het meemaken.
We besluiten ook niet te gaan zoeken naar de Ryokan op internet, maar ons echt te laten verrassen......

Nu nog iets voor de volgende nachten vinden. De Japanse Alpen en in de buurt van Mt Fuji zijn onze doelgebieden. Maar dan is het weekend voorbij en zal het vast en zeker lukken iets te vinden. Daarna Tokyo.

Vandaag dus eerst door het watergebied rond Matsue gereden (het Venetie van Japan genoemd). Wel aardig, maar ja als je het echte Venetie hebt gezien....

Vervolgens richting Tottori naar de zandduinen. We rijden langs het Japanse Zee strand waar niemand is en dat er wat vervuild bij ligt. Het seizoen is nog niet begonnen. Het is ook fris (16-18 graden) met een windje. We hebben gelezen dat de Japanners alleen in juli en augustus het water ingaan. De rest van het jaar vinden ze het water te koud.

lunch in Tottori

zandduinen Tottori

De hoge zandduinen zijn wel een toeristisch gebied. Ik lig in een deuk als ik kamelen en een soort huifkar met paarden ontwaar, nou ja!

We beklimmen de zandduinen en nemen foto's van elkaar en van een aardig Japans echtpaar, waarvan de vrouw ons later snoepjes aanbiedt.

Door naar onze eindbestemming. We tuffen de hele dag over route 9 en het rijden over de niet-snelwegen gaat hier traag, zeer traag. Het gemiddelde ligt rond de 45 km/uur door alle stoplichten en de Japanse mutsen die niet vooruit te branden zijn.
Enfin, het is al donker als wij aankomen in ons hotel Wave in Maizuru, een provinciaal stadje in een agrarisch gebied. Heel veel (pachinko) goktenten hier.

Onze kamer ruikt naar rook (ze hadden geen non smoking room meer) en ik spuit de van de receptie meegekregen verstuiver half leeg.
De badkamer is de kleinste tot nu toe (zie foto). We liggen in een deuk. Onze stemming laten we niet verpetsen. We hebben reuze pret. We gaan bier drinken en eten.

badkamer van ons hotel Wave

We vinden een klein restaurant bevolkt door alleen Japanners die hier niet vaak toeristen zien dat is duidelijk. Ze zijn allemaal super vriendelijk. Van onze buren aan de bar krijgen we tempura aangeboden. Lieeef. We eten van alles en Peter eet heel stoer rauwe garnalen. Jawel, alles uit zee wordt hier rauw gegeten. Ik eet coquilles St Jacques op zijn Japans. De rekening is fors, maar het was het waard. 

de buren die ons tempura aanbieden

Peter zijn sashimi (rauwe garnalen)

Morgen en overmorgen (en wellicht de rest van de week ook) geen internetconnectie meer, maar authentiek Japans logeren in een Ryokan in de bergen.

Dikke kus
Carina